Nowoczesny jazz dla młodszych i starszych
Porywający koncert Sundial Trio zainaugurował kolejną odsłonę koncertów jazzowych w Miejskim Domu Kultury-Domu Środowisk Twórczych. Złożony z pianisty, trębacza i perkusisty zespół zabrał słuchaczy w ponad godzinną, muzyczną podróż, w której mainstreamowy jazz płynnie przechodził w zakręcony free, nie brakowało też wirtuozowskich partii solowych. Doceniła je zróżnicowana wiekowo publiczność, bo na sali były cztery pokolenia słuchaczy: od 10-12 letnich dzieci do seniorów po 70. – Jechałem tutaj kompletnie nie wiedząc co się wydarzy, bo był to mój pierwszy koncert w Łomży – mówi trębacz Wojciech Jachna. – Okazało się jednak, że ludzie są zainteresowani muzyką, chcą chodzić na takie koncerty!
Polski jazz nie elektryzuje już słuchaczy tak jak w latach 60. i 70. ubiegłego wieku. Nie znaczy to jednak, że na naszej scenie muzyki improwizowanej brakuje interesujących zjawisk i zespołów, bo wciąż wiele do powiedzenia mają weterani, rośnie też w siłę nowa fala młodych zespołów. Jednym z nich jest Sundial Trio, istniejąca od niemal sześciu lat grupa złożona z bardzo doświadczonych, eksplorujących różne odmiany jazzu, muzyków, mająca już w dorobku trzy płyty. Lepszego zespołu na otwarcie jazzowego cyklu w MDK-DŚT nie można więc było sobie wyobrazić, a Wojciech Jachna oraz znani już tutejszej publiczności z innych składów pianista Grzegorz Tarwid i perkusista Krzysztof Szmańda dali prawdzowy popis – mimo tego, że ten skład funkcjonuje od niedawna, bo poprzednim perkusistą grupy był Albert Karch.
– Byłoby to utrudnieniem gdyby nie fakt, że Krzysztof grał już wcześniej z Grzegorzem i znają się bardzo dobrze – mówi Wojciech Jachna. – Znaliśmy też jego sposób gry, bo gra nie tylko jazz, ale też bardziej nieoczywiste, współczesne rzeczy. Odbyło się więc to wszystko dość płynnie, wystarczyło kilka prób i Krzysztof płynnie wszedł w tę stylistykę. Gra oczywiście zupełnie inaczej, ale trudno, żeby grał tak samo, bo przecież nie o to chodzi, szczególnie w tej muzyce.
Zespół imponował jednak zgraniem, a już w partiach solowych, kiedy muzycy szli w pełną improwizację, był to najwyższy poziom, dostępny tylko nielicznym. Tę trudną, nieoczywistą muzykę doceniła też publiczność, blisko 40. jazzfanów w różnym wieku.
– Niesamowity koncert! – ocenia jeden ze słuchaczy. – To z jednej strony bardzo trudna muzyka, bo mało tu melodyjnych czy zapamiętywalnych od razu motywów, ale jakże fascynująca i piękna – fajnie, że do nas przyjechali!
– Większość zespołów cierpi na taki problem, że w kółko jeździ tylko po większych miastach, gra wyłącznie w znanych klubach – zauważa Wojciech Jachna. – Ale jest wiele mniejszych ośrodków, które robią lokalne, cykliczne rzeczy i to się bardzo dobrze sprawdza. Mamy choćby zaduszki jazzowe w Sadkach, w małej wiosce pod Nakłem, gdzie do dużej sali koncertowej zaprasza się niezłe zespoły. Czułem więc podskórnie, że tutaj też może być nieźle!
Grupa zagrała wyłącznie autorski repertuar z obu studyjnych i ostatniego, koncertowego krążka „Sundial III“, choćby „Money For AP“ czy „Terpsichore’s Back“, a na bis utwór, który w nowych odsłonach pojawia się na jej każdym wydawnictwie, to jest „Sudden Rush“.
– Jestem bardzo pozytywnie zaskoczony odbiorem tego koncertu! – ocenia Wojciech Jachna. – Novum Jazz Festival ma już w Łomży długie tradycje, dlatego myślę, że czegoś nie zanotowałem i nie wiedziałem, że tutaj coś takiego się dzieje, dlatego była to dopiero moja pierwsza wizyta w Łomży. Ale myślimy już powoli o płycie w tym składzie, chociaż na pewno w tym roku pogramy jeszcze koncerty, myśląc jednak nad takim nowym określeniem siebie, więc pewnie nie ostatnia!
Wojciech Chamryk
