eMDeK zaśpiewał dla dzieci z Zambii
Specjalny koncert charytatywny z udziałem Studia Wokalnego eMDeK Magdy Sinoff odbył się w łomżyńskim kościele Ojców Kapucynów. Zebrane pieniądze zostaną przeznaczone na szpital Katondwe, prowadzony przez polskie siostry w stolicy Zambii Lusace. – To straszne, że na progu trzeciego tysiąclecia ludzie wciąż umierają z głodu – mówi organizatorka akcji charytatywnych Marzena Niewińska. – Kto widział łzy w oczach dziecka umierającego z niedożywienia lub na AIDS nie potrafi tego zapomnieć. Dlatego dziękuję, że nie jesteście państwo obojętni na los tych, którzy bez naszej pomocy nie byliby w stanie egzystować!
Niedzielny koncert był już trzecim z tego cyklu – wcześniejsze odbyły się w latach ubiegłych w Zambrowie i kościele p.w. Św. Brunona w Łomży. Tradycyjnie już, w tę akcję charytatywną włączył się zespół Studia Wokalnego eMDeK. Dziewczęta wykonały pieśni i piosenki religijne, wzbudzając zachwyt nie tylko umiejętnościami wokalnymi, ale również uduchowioną, zbliżoną często do gospel interpretacją.
Poza koncertem zebrani w świątyni mogli obejrzeć pokaz slajdów przedstawiających życie w Zambii oraz wysłuchać wystąpień zaproszonych gości: wolontariuszek Anny Ciereszko i Marzeny Niewińskiej oraz 25-letniego Kamlewe Bartholomew z Zambii.
– Jestem dyplomowanym pielęgniarzem i pracuję w szpitalu Katondwe prowadzonym przez polskie Siostry Służebniczki Najświętszej Marii Panny – mówi Kamlewe Bartholomew.
– Mam dwie młodsze siostry. Weronika dzięki waszemu wsparciu uczy się obecnie w college, Martyna jeszcze czeka na to, by pójść do szkoły. Moim marzeniem jest to, że moje siostry też będą mogły kiedyś tu przyjechać by osobiście podziękować za wszystko, co dla nas robicie.
Dzięki otrzymanej pomocy rozpoczęliśmy projekt budowy centrum dziewiarskiego i sklepu spożywczego, co, mam nadzieję pomoże zmienić życie wielu ludzi. Jesteśmy bardzo wdzięczni za wsparcie które już otrzymaliśmy i mam nadzieję, że Bóg obficie wam to wynagrodzi!
Siostry Służebniczki NMP prowadzą w Chawamie, jednej z najbiedniejszych dzielnic Lusaki, szpital oraz przytułek dla najuboższych. Trafiają do niego nie tylko dorośli, ale przede wszystkim dzieci. Codziennie są też wydawane obiady dla ponad 100 dzieci. Dla wielu z nich ten posiłek jest jedynym w ciągu dnia.
– Większość ludzi w Zambii je raz dziennie – mówi Anna Ciereszko. – Wielu jada raz na trzy dni. Życie w Afryce polega na walce o byt, by znaleźć coś do jedzenia i przetrwać.
Problemami tego kraju są, poza głodem, również bezdomność, przeludnienie i dzieci ulicy. Mieszkańców Zambii dziesiątkują też choroby: malaria, cholera, czarna ospa oraz AIDS/HIV.
Średnia życia w tym kraju wynosi 39 lat. Co szósty Zambijczyk jest chory na HIV, a prawdopodobieństwo, że dziecko umrze na HIV lub będzie jego nosicielem wynosi aż 60 %. Dlatego liczy się każda pomoc, nie tylko finansowa. Obecnie pomagać może każdy, dzięki coraz bardziej rozwijającemu się programowi adopcji na odległość, umożliwiającemu opłacanie wybranej osobie utrzymania lub edukacji.
– Doświadczenie Afryki może być dla nas pewnym rachunkiem sumienia – podkreśla Anna Ciereszko. – Nigdy nie będziemy w stanie pomóc wszystkim ludziom, ale widać sens pomocy nawet jednej osobie, jednemu dziecku, które przychodzi do nas wieczorem uśmiechnięte, bo dostało kanapkę z masłem. Jest to dla niego wystarczający powód do radości, albo gdy ktoś opłacił mu szkołę i może się uczyć. Wtedy widzimy sens tego, co robimy. Ale by pomagać innym nie musimy jechać do Afryki – wystarczy rozejrzeć się wokół siebie!
Wojciech Chamryk
Zdjęcia: Elżbieta Piasecka – Chamryk
