Ciekawe warzywa z własnego ogrodu
Warzywa są zdrowe, wprowadzajmy je do diety- apelują dietetycy. Już wiemy, że to samo zdrowie, więc na nasze stoły trafia coraz więcej zieleniny. Częściej pojawiają się też gatunki dotąd u nas nieznane. Ponieważ nie zawsze łatwo je kupić, warto we własnym ogrodzie przeznaczyć nieco miejsca na ich uprawę.
Poniżej przedstawiamy krótkie opisy najciekawszych warzyw, które naszym zdaniem powinny na stałe zagościć w naszej diecie.
Burak liściowy zwany inaczej boćwiną burak liściowy (Beta vulgaris cicla) jest rośliną dwuletnią. Jego liście mogą być gładkie albo bardzo silnie pomarszczone, barwy jasnozielonej, zielonej lub czerwonej. W zależności od odmiany dorastają do 20 lub 40 cm. Są też tzw. formy żeberkowane, u których wykorzystuje się tylko szerokie (do 10 cm) ogonki liściowe. Boćwina zawiera trzy razy więcej witaminy C i dwa razy więcej wapnia niż burak ćwikłowy. Z całych liści przygotowuje się dania takie jak ze szpinaku, a z ogonków liściowych- jak ze szparagów. Burak liściowy jest uprawiany z rozsady i z siewu do gruntu, a zbiera się go od czerwca do lekkich przymrozków.
Szpinak nowozelandzki jego botaniczna nazwa to trętwian czterorożny (Tetragonia expansa). Pochodzi z rejonu Nowej Zelandii. Jest rośliną jednoroczną o płożącej się metrowej łodydze, która łatwo odrasta. Liście, a także wierzchołki pędów (długości 15 cm) wraz z kwiatami zbiera się od sierpnia do końca września. Smakuje jak szpinak zwyczajny (ma od niego więcej żelaza i wapnia) i jest podobnie wykorzystywany. Zawiera szczawiany, których nie powinno się jeść w nadmiarze. Nasiona szpinaku nowozelandzkiego najlepiej wysiać w końcu lutego w szklarni (18 st.C). Siewki przepikowujemy do doniczek. Do gruntu wysadzamy je w drugiej połowie maja w rozstawie 100x50 cm.
Pasternak to roślina dwuletnia (Pastinaca sativa) przypominająca dużą pietruszkę. Jej lekko żółtawe korzenie (długości do 40 cm) wykopuje się od jesieni aż do wiosny. Przechowują się lepiej niż pietruszka. Zawierają spore ilości soli mineralnych, głównie wapnia, fosforu i żelaza, witaminy C, witamin z grupy B, a także błonnika i cukru. Można je gotować, dusić i piec, podawać z mięsem i sosami w zastępstwie ziemniaków. Nasiona pasternaku wysiewa się do gruntu wczesną wiosną. Młode siewki należy przerwać.
Skorzonera- długie (do 30 cm) korzenie tego dwuletniego warzywa, znanego też jako wężymord (Scorzonera), zbiera się do czasu kwitnienia rośliny (także zimą). Zawierają wapń, fosfor oraz witaminy C i z grupy B. Przyrządza się je jak szparagi lub kalafior. Skorzonerę wysiewamy do gruntu pod koniec kwiatnia, niezbyt gęsto. Następnie siewki przerywamy.
Seler naciowy- jest to odmiana selera zwyczajnego (Apium graveolens). Jego liście zawierają witaminę C, karoten, wapń, fosfor oraz żelazo. Można je jeść na surowo, ale także duszone lub gotowane, jako składnik sałatek i zup. Seler wysiewamy na końcu lutego w ciepłym jasnym pomieszczeniu, siewki pikujemy a w drugiej połowie maja wysadzamy je do gruntu w rozstawie 30x40 cm. Odmianę ‘Helios’ trzeba od dołu okrywać, by wybielić ogonki liściowe. ‘Zefir’ nie wymaga bielenia.
Wszystkie opisane powyżej odmiany można zamówić w internetowym sklepie Świat Kwiatów pod tym linkiem https://sklep.swiatkwiatow.pl/nasiona-warzyw/
Pasternaku, skorzonery, buraka liściowego czy selera naciowego nie musimy uprawiać na dużą skalę- nawet mała ilość tych okrągłych warzyw może zaspokoić potrzeby rodziny. By zbiory były obfite, trzeba im przeznaczyć słoneczne stanowisko na umiarkowanie wilgotnej glebie bogatej w składniki pokarmowe.
