4lomza.pl/

Mleko
dramat
Zawsze mówią, samo zdrowie,
bo tak przecież się utarło.
A wersami prawdę powiem,
żeby bardziej to dotarło.

Człowiek sobie sam wymyślił,
aby mleko doić z krowy.
Wcielił w życie, to co wyśnił,
teraz tkwi w marazmie owym.

Wielkie z tego ma pieniądze,
a nie ważne że jest w błędzie.
I nie tylko, ja tak sądzę,
że mu w zdrowiu jakoś będzie.

Kiedyś wzięto grupę cieląt,
aby zrobić eksperyment.
Podawano im sklepowe,
eksperyment skwasił minę.

Mleko krowy, dla jej dzieci,
no a ludzkie, dla człowieka.
Temat ślepy, prawie kreci,
po lekturze wiersza, przekaż.

Młode krowy pozdychały,
jak inaczej, po tej chemii.
Taki to był, test ów cały,
ale większość, po nim niemi.

Skoro mleko miewa termin,
na pudełku, do spożycia.
Szybko płyn ten cię uziemi,
gdy nie stronisz od wypicia.

Z dawien dawna, tak się dzieje,
i ten wymysł nie jest świeży.
Mleko krowie, nam skwaśnieje,
a te miesiącami leży.

Kiedy się na łące pasły,
no to wtedy było mlekiem.
Lecz te lata już wygasły,
chociaż czasy, niedalekie.

A te miewa też walory,
ale tylko, przetworzone.
Po kefirze mniej jest chorych,
i maślance też, schłodzonej.

Jogurt tak że zdrowy nie jest,
bo ma w sobie dużo cukru.
W interesach, tak się dzieje,
nie wylizuj z zysków lukru.

Różne spoty wymyślają,
dla reklamy i sprzedaży.
A my ufni, tym że bajom,
o jogurcie, tym że marzysz.

Ciężko produkt mlekiem nazwać,
to chemiczna, biała woda.
Wszystkie wersy, niczym drzazga,
tylko bydła, trochę szkoda.

Potem się zastanawiamy,
skąd się bierze to czy tamto?
Przez forsiaste, krowie farmy,
owe przypadłości, stamtąd.

Utwór daje do myślenia,
ale tylko, ludziom mądrym.
Cała, krowia ta alchemia,
rodzi mnóstwo hipochondrii.

Pewny tego, wszystkim powiem,
że gdy pragniesz być kaleką.
I utworem tym podpowiem,
by litrami chłeptać mleko.