4lomza.pl/

http://pediatria.mp.pl/szczepieniaochronne/show.html?id=53593

Czy to prawda, że pokolenie obecnych rodziców i dziadków otrzymywało znacznie mniej szczepień i było zdrowsze?

Nieprawda. Pokolenie obecnych rodziców i dziadków otrzymywało faktycznie mniej szczepień, ale wiele niemowląt i małych dzieci umarło z powodu chorób zakaźnych. Warto przypomnieć, że w latach 50. XX wieku w Polsce umierało około 100 na 1000 dzieci w ciągu 1. roku życia! W latach 2008–2009 liczba ta zmniejszyła się do mniej niż 6 zgonów na 1000.

Wprowadzenie szczepień na masową skalę spowodowało, że zgon z powodu choroby zakaźnej zdarza się obecnie w naszym kraju rzadko.

Czy szczepienie przeciwko odrze, śwince i różyczce może powodować autyzm?

Nie! Związek tego szczepienia ze szczególną chorobą neurologiczną – autyzmem – zaczęto podejrzewać w 1998 roku w Anglii. Doniesienie to, szeroko komentowane w mediach, było przyczyną drastycznego zmniejszenia liczby dzieci zaszczepionych tą szczepionką. W konsekwencji w Anglii gwałtownie zwiększyła się liczba zachorowań na odrę i jej poważnych powikłań. W 2011 roku okazało się, że doniesienie było fałszerstwem naukowym.

Szeroko zakrojone badania prowadzone w wielu krajach nie potwierdziły, że szczepienie wywoływało autyzm. Po prostu autyzm zwykle ujawnia się w 18.–24. miesiącu życia (także u nieszczepionych), czyli w okresie, gdy większość dzieci otrzymuje tę szczepionkę.

Warto natomiast podkreślić, że bardzo dobrze udokumentowano związek zachorowania na odrę lub świnkę z występowaniem wielu powikłań mózgowych i głuchoty (p. opis poszczególnych chorób). Znacznie częstsze i dob ?? rze udokumentowane są również inne poważne powikłania odry (np. bardzo wysoka gorączka, ciężkie zapalenie płuc).

Czy szczepionki zawierają toksyczną rtęć i wywołują autyzm lub uszkodzenie mózgu?

Twierdzenie to jest nieprawdziwe! Tylko w 1 szczepionce dla małych dzieci w Polsce (skojarzonej przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi całokomórkowej – DTPw, ew. jej pojedynczych składowych stosowanych wyjątkowo zamiast niej) jest obecny środek konserwujący - tiomersal (zawiera ok. 50% etylortęci) - w niewielkim stężeniu dopuszczalnym przez urzędy rejestracyjne. W takim stężeniu jest on bezpieczny i nie działa toksycznie, a po szczepieniu jest w ciągu kilku dni wydalany z organizmu nawet noworodków i najmłodszych niemowląt. Tiomersal ma silne działanie przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze, dlatego dodaje się go do szczepionek, które w opakowaniu zawierają kilka dawek, aby zapobiec skażeniu szczepionki przez te zarazki po otwarciu opakowania.

Wiele prawidłowo zaplanowanych badań, przeprowadzonych niezależnie przez wiele zespołów naukowych w różnych krajach na świecie potwierdziło bezpieczeństwo tiomersalu w szczepionkach i – wbrew plotkom – nie wykazało związku takich szczepień z zachorowaniem na autyzm lub inne choroby mózgu u dzieci. Wiele instytucji czuwających nad bezpieczeństwem szczepień, w tym Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), Europejskie Centrum Kontroli Chorób Zakaźnych (ECDC), Europejski Urząd Rejestracji Leków (EMEA) oraz pediatryczne towarzystwa naukowe, uznały szczepionki z dodatkiem tiomersalu za bezpieczne.

Doniesienia o toksycznym działaniu dotyczą innych związków rtęci, głównie występującej w środowisku metylortęci. Jej podstawowym źródłem dla człowieka jest pożywienie (zwłaszcza niektóre drapieżne ryby morskie, jak tuńczyk czy miecznik). Należy podkreślić, że pokarmy są badane, aby zawartość metylortęci nie przekraczała dopuszczalnych norm.