Doceniona praca muzealniczek z Łomży i Nowogrodu
Ivayla Roszak i Karolina Skłodowska z Galerii Sztuki Współczesnej Oddziału Muzeum Północno-Mazowieckiego w Łomży otrzymały wyróżnienie specjalne w kategorii „Wydarzenie” w XXIII edycji konkursu „Podlaski Laur Muzealny 2024”. Annę Smolińską z Muzeum-Skansenu Kurpiowskiego im. Adama Chętnika w Nowogrodzie doceniono w ten sam sposób w kategorii „Wystawa”. Uroczysta gala zorganizowanego przez Zarząd Oddziału Podlaskiego Stowarzyszenia Muzealników Polskich konkursu oraz obchody Międzynarodowego Dnia Muzealnika odbyły się w siedzibie Muzeum Wnętrz Pałacowych w Choroszczy.
Ivayla Roszak i Karolina Skłodowska zostały docenione za przygotowanie i poprowadzenie, wraz z Antonim Mieczkowskim, Beatą Antoniuk, Marzanną Gawrych ,Adamem Papke, Sylwią Korpalską i Teresą Adamowskią, interdyscyplinarnego programu edukacyjno-artystycznego „Długa 13”, realizowanego w Galerii Sztuki Współczesnej w ubiegłym roku, dzięki dotacji Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz wsparciu finansowemu Urzędu Miejskiego w Łomży . Był on adresowany do osób w różnym wieku, zarówno wytrawnych miłośników sztuki, jak też jej początkujących odbiorców. Obejmował „Kurs estetyki i kreatywności”, „Akademię bajkową”, festiwal „Milion dzwonków” oraz warsztaty technik plastycznych, w których uczestniczyło ponad 550 osób.
– Kurs estetyki i kreatywności to autorskie dzieło plastyczki Ivayli Roszak, dedykowane dzieciom w wieku 5-12 lat – przybliża kierowniczka galerii Karolina Skłodowska – Warsztaty koncentrowały się na poznawaniu w praktyce technik plastycznych. Ivayla Roszak przeprowadziła 12 warsztatów z zakresu malarstwa, ceramiki, kolażu, grafiki warsztatowej, papieroplastyki, projektowania ubioru, tkaniny oraz rękodzieła dla blisko 60 uczestników. Zwieńczeniem kursu była wystawa wykonanych prac. Akademia bajkowa objęła swym zasięgiem najmłodsze dzieci (4-7 lat) oraz ich opiekunów. Warsztaty łączyły literaturę, plastykę i teatr. Uczestnicy, po wysłuchaniu baśni Hansa Christiana Andersena, ilustrowali je pod kierunkiem artystów plastyków lub interpretowali z udziałem aktorów i opiekunów. Zajęcia, w których wzięło udział blisko 70 osób, odbywały się w siedzibie galerii w Łomży oraz w okolicznych szkołach. Dzieci tworzyły bajkowe postacie z gliny, papierowe witraże, wycinanki, rysunki, tkaniny „malowane” woskiem i obrazki wyklejane plasteliną, ćwiczyły pamięć i koncentrację oraz uczyły się operowania lalkami i poznawały podstawy ruchu scenicznego.

Anna Smolińska
Festiwal ceramiki „Milion dzwonków” zrealizowany wg pomysłu i pod przewodnictwem Ivayli Roszak, okazał się widowiskowym przedsięwzięciem z udziałem dzieci, młodzieży, dorosłych, a także seniorów i osób z niepełnosprawnościami. Uczestnicy lepili gliniane dzwonki w galerii i kilku innych lokalizacjach, co pozwoliło na dotarcie do szerszej grupy odbiorców. Wypalone i poszkliwione dzwonki w liczbie 500 zostały zaprezentowane na wystawie finałowej. Festiwal wzbogacił koncert mis i gongów Jacka Piotra Jarosza, występ taneczno-muzyczny zespołu Bułgarika oraz pochód autorów z dzwonkami ulicami miasta. W lipcu 2024 roku wystawa dzwonków została pokazana w Bułgarskim Instytucie Kultury w Warszawie. Warsztaty technik plastycznych propagowały grafikę, malarstwo, kolaż, ceramikę i tkaninę artystyczną. Zajęcia realizowane przez pracowników galerii i zaproszonych artystów znosiły podziały pokoleniowe i społeczne. Uczestnicy mieli okazję poznać nietypowe i ciekawe techniki plastyczne w większości możliwe do samodzielnego powtórzenia w domu. Odbyło się 13 warsztatów dla 90 osób.
Annę Smolińską, kierującą Działem Etnografii Muzeum-Skansenu Kurpiowskiego im. Adama Chętnika w Nowogrodzie, wyróżniono za przygotowanie wystawy czasowej „Cierpienie w radość się obraca. Praca w drewnie Konstantego Chojnowskiego z Jankowa-Młodzianowa (1889-1963)”. Jej bohaterem był rzeźbiarz- samouk, którego prace znajdują się w zbiorach licznych muzeów, również w Łomży i w Nowogrodzie, tworzący przede wszystkim sztukę sakralną i świecką, ale też meble i przedmioty codziennego użytku. Początkowo łączył pracę zawodową z artystyczną, by przez blisko 20 ostatnich lat życia skupić się wyłącznie na rzeźbieniu. Punktem wyjścia do stworzenia wystawy była książka prawnuczki artysty Elżbiety Chojnowskiej „Konstanty Chojnowski-rzeźbiarz”. Na ekspozycję złożyły się dokumenty, fotografie i pamiątki dokumentujące życie rzeźbiarza, rekonstrukcja pomieszczenia mieszkalnego z wyeksponowanymi rzeźbami, inne prace oraz rekonstrukcja warsztatu, mająca przybliżyć w jakich warunkach Konstanty Chojnowski pracował i tworzył.
Wojciech Chamryk