Popisowy koncert łomżyńskich filharmoników - ::4lomza.pl:: Regionalny Portal

Wiadomo nie od dziś, że koncerty typowo poważne, szczególnie z kompozycjami współczesnymi, nie cieszą się takim zainteresowaniem słuchaczy jak te z lżejszym czy klasycznym repertuarem. Tymczasem w czwartkowy wieczór publiczności w sali Centrum Katolickiego przy Szkołach Katolickich nie zabrakło – samych tylko biletów na ferie w cenie 3 złotych dla dzieci, młodzieży i studentów sprzedano blisko 40, co jest świetnym wynikiem i doskonałą promocją muzyki wśród kolejnych pokoleń potencjalnych słuchaczy. Artyści zrewanżowali się publiczności za zainteresowanie w oczywisty sposób, porywająco grając niełatwy przecież repertuar.
– Zawsze mówiło się, że Kraków, Warszawa i inne wielkie ośrodki to dopiero mają orkiestry! – mówi kompozytor Sławomir Czarnecki. – A tu okazuje się, że i w mniejszych ośrodkach, takich jak Łomża, też jest coś bardzo cennego i wartościowego, istnieją w nich wspaniałe orkiestry. Zostało to zauważone przez kapitułę przyznającą Fryderyki, kiedy „tylko“ orkiestra kameralna z małego miasta nagrała przepiękną płytę, wyprzedzając w swej kategorii wielkie orkiestry. Dlatego publiczność, która dzisiaj przyszła na koncert tak licznie, może posłuchać koncertu na naprawdę wysokim poziomie artystycznym, nie musi jechać do Warszawy czy innego dużego miasta, żeby posłuchać wspaniałego wykonania dzieł współczesnych kompozytorów.
Elegia Mikołaja Góreckiego na wiolonczelę Tomasza Strahla i orkiestrę smyczkową zabrzmiała dla biskupa Stefanka, bez którego nie byłoby Międzynarodowego Festiwalu Kameralistyki Sacrum et Musica, a łomżyńscy filharmonicy grali też podczas uroczystości pogrzebowych w katedrze. 
Słuchaczy zachwyciły również kompozycje Romualda Twardowskiego, grane już kilkakrotnie wcześniej przez orkiestrę przy różnych okazjach, Melodie kurpiowskie oraz Lituania, czerpiące przede wszystkim z folkloru wschodnich ziem Polski, obecnych i dawnych. Głównym punktem programu było jednak Concerto Lendinum op. 44 na skrzypce, wiolonczelę i orkiestrę smyczkową, Sławomira Czarneckiego – wielowątkowy, trzyczęściowy utwór z nagrodzonej Fryderykiem płyty „Polish Contemporary Concertos”, perfekcyjnie zagrany przez Jakuba Jakowicza i Tomasza Strahla z niezrównanym akompaniamentem orkiestry. 
– Mamy dzięki tej płycie powody do satysfakcji – mówi Jakub Jakowicz, dla którego jest to pierwszy Fryderyk w karierze. – Myślę też, że ten zestaw muzyczny trafia również do szerszego grona, bo okazuje się, że muzyka najnowsza nie musi być straszna dla słuchacza. Do tego doboru utworów dochodzą też fajni soliści, wykonanie, brzmienie, a nawet forma wydania – myślę, że to wszystko złożyło się na to, że ta płyta została tak doceniona. – Każdy z kompozytorów utworów zarejestrowanych na tej płycie jest kompozytorem rozpoznawalnym w Polsce – dodaje Tomasz Strahl, mający już wcześniej na koncie Fryderyka. – Te utwory rzeczywiście są komunikatywne, nie są mocno awangardowe, mimo tego, iż stosują nowoczesną technikę kompozytorską. 
Już w pierwszą niedzielę lutego niemal ten sam program i w tej samej obsadzie orkiestrowo-solistycznej Filharmonia Kameralna zaprezentuje podczas inauguracji cyklu „Nie tylko klasycznie“ w Sali Wielkiej na Zamku Królewskim w Warszawie. 
– 2. lutego zainaugurujemy koncertem o praktycznie tym samym repertuarze cykl koncertowy w bardzo ważnym i prestiżowym miejscu, na Zamku Królewskim w Warszawie – zapowiada Jan Miłosz Zarzycki. –  Będzie to jednocześnie nasz debiut w tej pięknej sali balowej, tak więc to fantastyczna wiadomość i wielki dla nas zaszczyt. Cieszę się, że zaprezentujemy tam dzieła bardzo oryginalne, w tym pisane specjalnie dla naszej orkiestry, tak jak Narew Concerto, które miało swoje prawykonanie tutaj w listopadzie, a w Warszawie zabrzmi dopiero po raz drugi. Concerto Lendinum zostało już spopularyzowane naszą Fryderykową płytą, niemniej jest to jeszcze dzieło w jakimś sensie nowe. Poza tymi utworami Sławomira Czarneckiego wykonamy też dwa utwory Romualda Twardowskiego, Lituania oraz Melodie kurpiowskie, również napisane dla naszej orkiestry.
– Pewnie nie doszłoby do tego koncertu, gdyby nie ta nagroda, która rozsławia Filharmonię Kameralną i samo miasto – zauważa Tomasz Strahl. – Gdyby dostała ją orkiestra istniejąca 150 czy 50 lat byłaby dla niej nagrodą kolejną z wielu, a ten Fryderyk pomógł młodemu ośrodkowi kulturalnemu szerzej zaistnieć, wypromować się. Jest to też oczywiście zasługa długofalowej pracy dyrektora Zarzyckiego, podnoszenia poziomu artystycznego – to młoda orkiestra i z satysfakcją obserwujemy jej postępy – zresztą nie tylko my, ale wielu innych solistów również. 

Wojciech Chamryk
Zdjęcia: Elżbieta Piasecka-Chamryk