Studniówkowa wystawa uczniów „Plastyka”
Maturzyści z Liceum Plastycznego im. Wojciecha Kossaka wkroczyli w dorosłość nie tylko jako uczniowie, ale również jako artyści, przygotowując specjalną wystawę studniówkową. Jak sami podkreślają jest to podsumowanie ich dotychczasowej pracy i dowód, że nie zmarnowali tych czterech lat. – To wzruszający moment, bo doszliśmy do końca pewnego etapu, a teraz bardzo się cieszę, że będę mogła patrzeć na ich dalsze poczynania: co będą robić i jak nadal będą się rozwijać! – mówi wychowawczyni Ewa Skłodowska. Na wystawie w galerii Bonar MDK-DŚT można oglądać obrazy i rysunki, wykonane pod kierunkiem Teresy Adamowskiej i Anny Karwowskiej.
Wystawa studniówkowa jest tradycją szkoły od początku jej istnienia, dając absolwentom niepowtarzalną szansę prezentacji swych dokonań w poważnym anturażu muzeum, galerii czy sal wystawowych instytucji kultury. – Przez wiele lat tradycją naszej szkoły było wystawianie w MDK-DŚT, gdzie cieszyliśmy się życzliwym przyjęciem – mówi Teresa Adamowska. – Później, z niewiadomych przyczyn, znajdowaliśmy się z naszymi wystawami studniówkowymi w muzeum, a w tym roku nastąpił powrót do MDK i galerii Bonar.
Na jej ścianach zawisły obrazy i rysunki wykonane przez 24. tegorocznych maturzystów, zaś centrum sali zajęła malarska instalacja, będąca dowodem znajomości malarskich kanonów, ale też przekornego podejścia do tego co było kiedyś, bo przecież świat, nie tylko sztuki, zmienia się nieustannie, a młodzi twórcy są w samym centrum tych wszystkich przeobrażeń.
– To młodzi ludzie, którzy osiągnęli już pewien poziom artystycznej świadomości – podkreśla Teresa Adamowska. – Jestem z nich dumna, że ten rozwój jest prawidłowy, że jest tu tyle pięknych odniesień do historii sztuki, malarstwa, że nie ma wśród nich nihilistów, którzy przekreślają, niszczą to, co widzieli. Są tu więc cytaty ze starych obrazów, z popkultury, najwięcej w instalacji – pokazanych w śmieciowy sposób, ale ja interpretuję to filozoficznie: taki jest nasz świat, gdzie dzieła największych malarzy przenikają się ze śmieciami świata reklam. To dla mnie oś wystawy, dająca do myślenia kwintesencja myślenia młodego człowieka o świecie sztuki współczesnej.
– Zawsze na koniec roku jest takie podsumowanie, bo młodzież dostaje prace, które wykonywała na egzaminach wstępnych – zauważa Ewa Skłodowska. – Widać wtedy tę olbrzymią drogę, którą uczniowie przeszli przez te cztery lata, da się zauważyć rozwój, co jest dla nas największą satysfakcją i nagrodą!
Dla większości uczniów wystawa studniówkowa była tą pierwszą poważną, tak więc najważniejszą w życiu, nie ukrywali więc zadowolenia i wzruszenia. Nie zabrakło też rzecz jasna podziękowań i kwiatów dla kadry pedagogicznej i pracowników szkoły, dzięki której młodzi artyści doszli do obecnego poziomu. Plany też rzecz jasna wiążą ze sztuką, ale tuż przed studniówkową zabawą i zbliżającą się maturą wolą nie zapeszać i nie zdradzać szczegółów. Zważywszy jednak poziom nauczania w łomżyńskiej szkole i dokonania jej dotychczasowych absolwentów można być pewnym, że o znacznej części z tegorocznych maturzystów też jeszcze w przyszłości usłyszymy.
– Czteroletni trud, zarówno uczniów, jak i nauczycieli, nie poszedł na marne, co możemy dzisiaj zobaczyć na tej wystawie – ocenia dyrektor Małgorzata Wagner. – Za każdym razem, a pracuję tu już 18. rok, obserwuję z ogromną radością poczynania naszych uczniów. Pamiętam ich zmagania na egzaminach wstępnych, obserwuję ich kolejne wystawy po corocznych plenerach, gdzie, jako osoba niezwiązana bezpośrednio ze sztuką, nieznająca się na jej tajnikach, zawsze jestem pełna zachwytu.
Zawsze też, oglądając wystawy studniówkowe, jestem pełna podziwu, w jaki sposób rozwinęli się przez te cztery lata i do jakich efektów doszli – jesteśmy z nich wszyscy bardzo dumni!
Wojciech Chamryk
Zdjęcia: Elżbieta Piasecka-Chamryk
