4-letnia Samira z Łomży walczy o życie...
- Prosimy o pomoc w leczeniu 4-letniej dziewczynki z Łomży, która dwa tygodnie temu przeszła autoprzeszczep w Klinice Przylądek Nadziei z Wrocławia po usunięciu guza raka: neuroblastoma IV stopnia złośliwości, to najgroźniejszy dziecięcy nowotwór - mówi Laura Piątek z Fundacji „Na ratunek dzieciom z chorobą nowotworową”. - Neuroblastoma prawie zawsze wraca, dlatego trzeba przeciwdziałać nawrotowi. Prawie 900 tysięcy zł kosztuje immunoterapia Samiry Khamasurkaevej w Krakowie. Czasu na zebranie olbrzymiej kwoty jest niewiele – musimy zdążyć do 30 listopada. W imieniu rodziców dziewczynki serdecznie dziękuję za okazaną pomoc i zamieszczenie artykułu.
Laura Piątek opowiada, że rodzice Samiry, którzy w dzieciństwie przeżyli dwie wojny w Czeczenii, przyjechali do Polski 10 lat temu. W Łomży wiedli zwyczajne życie, z dala od wszechobecnej biedy i napiętej sytuacji politycznej w swoim kraju. Tu urodziły się trzy córki: Karina, Jasmina i Samira.
„Nasza córka pytała, dlaczego jest chora?”
– W maju Samirkę zaczął boleć bok. Obudziła się rano i płakała, miała wzdęty brzuszek. Dałam jej lek przeciwbólowy i przeszło. Wieczorem ból powrócił, jeszcze silniejszy. To był piątek, chcieliśmy przeczekać weekend, ale z każdą godziną i dniem było coraz gorzej. W niedzielę musieliśmy jechać na pogotowie. Guzek na brzuchu był widoczny, ale lekarze puścili ją do domu, twierdząc, że to nic groźnego – wspomina Heidi, mama Samiry. W nocy córka przeraźliwie płakała. – Wiedziałam, że jest źle, tylko jak pomóc dziecku, które cierpi, skoro na pogotowiu stwierdzili, że nic się nie dzieje?
W stresie wrócili do szpitala, gdzie zrobiono USG. Wysłano ich na onkologię do Białegostoku. Tam pojawiła się diagnoza – neuroblastoma IV stopnia złośliwości. Diagnoza jak wyrok. – Nasza córcia się buntowała, nie chciała być w szpitalu, nie mogła patrzeć na lekarzy. Pytała, dlaczego jest chora.
Po 8 cyklach chemioterapii guz w brzuchu się zmniejszył i udało się go wyciąć w całości. Samirce wypadły włosy. Podeszła do lustra i patrząc na łysą główkę zapytała: „Mamuniu, już nie jestem taka fajna?”. Pani Heidi przez łzy odpowiadała, że wszystkie odrosną. Będą nowe, lepsze i mocniejsze…Konieczny był autoprzeszczep w październiku. Od operacji Samira leży słaba w łóżeczku, nie chce jeść, nie ma siły się uśmiechać. Bardzo się boi, przy każdym badaniu trzyma mamę mocno za rękę.
Samira z mamą i tatą są w Przylądku Nadziei, 500 km od domu, w którym czekają dwie siostry z babcią. Nie wiadomo, kiedy się zobaczą... Laura Piątek z Fundacji twierdzi, że neuroblastoma jest dosyć przewidywalna - prawie zawsze wraca. - Samira jest wstydliwa, nieśmiała. Uwielbia układać puzzle i oglądać bajki. Ma tylko 4 lata, a już wiele wycierpiała – podsumowuje. - Wznowa może ją wykończyć. Tylko immunoterapia jest szansą, aby rozprawić się ze straszną chorobą raz na zawsze.
Mirosław R. Derewońko
Walkę Samiry o powrót do zdrowia można wspierać przez dokonywanie wpłat na konto Fundacji:
Fundacja „Na ratunek dzieciom z chorobą nowotworową”
ul. Ślężna 114s/1, 53-111 Wrocław
Bank Millennium S.A.
nr konta w PLN: 11 1160 2202 0000 0001 0214 2867
z tytułem wpłaty: Samira Khamsurkaeva.
oraz wsparcie zbiórki na portalu SiePomaga:
https://www.siepomaga.pl/zycie-samiry
