Roztańczeni Blues Brothers hitem „Walizki”
Pełen akrobatycznych i tanecznych popisów, żonglowania ogniem oraz świetnej muzyki plenerowy show „The Black Blues Brothers” włoskiego teatru Circo e Dintorni zakończył pierwszy dzień XXX Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Walizka”. – Jesteśmy bardzo zadowoleni! – mówi Mlevi Seif Mohamed. – Polacy są w porządku, pogoda jest OK, ludzie świetnie bawili się na naszym występie – warto było przyjechać pierwszy raz do Polski! Polska premiera spektaklu na motywach kultowego filmu o braciach Blues nie była jedyną festiwalową atrakcją, bo był jeszcze lot balonem dla ośmiorga szczęśliwców, otwarcie wystawy scenografii Joanny Braun i pięć innych, bardzo różnorodnych spektakli.
Pierwsze spektakle konkursowe, „Pies tułacz” słowackiego Divadlo PIKI oraz „Pinokio” Zaches Teatro z Włoch, były adresowane do najmłodszej publiczności. Również plenerowy „Teatr dla Ciebie” japońskiej lalkarki Yuki ☆, krążącej ze swym magicznym drzewem po Starym Rynku, był przeznaczony głównie dla dzieci. Dla starszych widzów przygotowano w konkursie dwa przedstawienia. Teatr Figur Kraków zaprezentował kameralną, przeznaczoną jednorazowo dla maksymalnie 25-28 widzów, poetycką opowieść „Huljet huljet”, coś na pograniczu instalacji, teatru cieni i tradycyjnego spektaklu. Zainspirowana wspomnieniami i zdjęciami z krakowskiego getta ukazywała koszmar wojny i eksterminacji Żydów z perspektywy małego dziecka, co jeszcze bardziej potęgowało tragiczną wymowę przedstawienia. Rosyjski Theatre Karlsson Haus i aktor Mikhail Shelomentsev również wystawił sztukę niełatwą, ale „Opowieść o Wani i tajemnicach rosyjskiej duszy” miała też liczne momenty humorystyczne, czerpiąc z bogatej skarbnicy rosyjskich podań i baśni. Z tamtejszą klasyką, bo „Mewą” Antoniego Czechowa, jest też związana wystawa w Galerii Pod Arkadami. Wyeksponowano w niej prace wybitnej scenografki, a zarazem jurorki tegorocznego festiwalu, Joanny Braun do łomżyńskiego wystawienia „Mewy” przed dziesięciu laty, to jest lalki i projekty – stąd tytuł wystawy „Projekty-obiekty”.
Część plenerową pierwszego dnia „Walizki” rozpoczęło miejskie otwarcie festiwalu. Najwięcej emocji wzbudziło losowanie i dobieranie załogi do balonowego lotu nad Łomżą, a ostatecznie nad miastem, poza pilotem i kapitanem, wiceprezydentem Łomży Andrzejem Garlickim, poszybowało ośmioro śmiałków. Ci którym nie dopisało szczęście nie mieli jednak powodów do narzekań, bowiem pięciu tancerzy z Nigerii: Mwakasidi Ali Salim, Pati Hamisi Ali, Huka Bilal Musa, Kulembwa Rashid Amini i Mlevi Seif Mohamed pokazało, że taneczne wyczyny Johna Belushiego i Dana Aykroyda w kultowym filmie „The Blues Brothers” były ledwo wprawką do czegoś niebywałego. Ekwilibryści, akrobaci i performerzy w jednym na Starym Rynku tańczyli, w tym limbo pod coraz bardziej opuszczaną poprzeczką, wywijali salta, wznosili piramidy, żonglowali ogniem i flagami, a do tego wciągali do zabawy widzów, zarówno dzieci, jak i dorosłych.
– To było dla mnie wielkie zaskoczenie, bo nawet buty miałam nieodpowiednie – mówi Eliza Mieleszkiewicz. – Cieszę się jednak, że mogłam z nimi wystąpić, tym bardziej, że mam przepiękną, słowiańską sukienkę, która przydała się bardzo w tak egzotycznych okolicznościach!
– Mieszkańcy Łomży są bardzo mili, sympatyczni i przyjaźnie nastawieni – dodaje Mlevi Seif Mohamed. – Widać też, że lubią takie występy, a festiwal jest popularny, skoro przyszło ich aż tylu. Kilkuset widzów zachwyciła nie tylko taneczna sprawność Seifa Mohameda i jego kolegów, ale też dobiegająca z głośników muzyka: nie tylko „Gimme Some Lovin'”, „Think” czy „Sweet Home Chicago” wykorzystane w filmie, ale też inne standardy bluesa, soulu, rock 'n' rolla i swingu z połowy ubiegłego wieku.
– Wolimy starszą muzykę niż aktualne przeboje – potwierdza Mlevi Seif Mohamed. – O tych nowych piosenkach za 10 lat nikt nie będzie pamiętać, a dziś przy klasykach bluesa i rock 'n' rolla bawiło się tu kilka pokoleń ludzi, od małych dzieci do takich w wieku moich dziadków!
Wojciech Chamryk
Zdjęcia: Marek Maliszewski
