Fotogaleria
Żołnierze Niezłomni z Ziemi Łomżyńskiej
Żebrowski Kazimierz ps. „Bąk” (ur. 4 marca 1901 w Żebrach, pow. Łomża - zm. 3 grudnia 1949 w Mężeninie) - działacz SN, ostatni dowódca Okręgu Białystok NZW
Żołnierz września 1939. Jako przedwojenny działacz SN, już od początku 1940 musiał się ukrywać. W strukturach NSZ pełnił funkcję komendanta Rejonu Szczepankowo – Nowogród – Śniadowo – Miastkowo. Podczas akcji „Burza” brał udział w walkach jako dowódca oddziału NSZ w ramach I batalionu 33. pp AK. Aresztowany przez NKWD zesłany na Syberię zdołał zbiec w 1946. Po powrocie był m.in. komendantem powiatów: Łomża, Wysokie Maz. i Ostrów Maz. Nieformalnie pełnił funkcję p.o. komendanta Okręgu Białystok NZW.
3 grudnia 1949 został otoczony przez grupę operacyjną UB-KBW wraz z synem Jerzym (ps. „Konar”) na konspiracyjnej kwaterze w Mężeninie (pow. Łomża). Podczas próby przebicia się obaj zostali ranni (Jerzy ciężko). Kazimierz wrócił do syna, dobił go i sam się zastrzelił. Ich zwłok nie wydano rodzinie.